por./kpt. Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
por./kpt. Bernard Wiechuła, Londyn 1992
lieutenant/captain Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
lieutenant/captain Bernard Wiechuła, London 1992
lieutenant/capitaine Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
lieutenant/capitaine Bernard Wiechuła, London 1992
Bernard Wiechuła
Wprowadzenie
ur. 30 lipca 1920 r. w Katowicach zm. 7 czerwca 2000 r. w Hamilton (Kanada) – harcerz, oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Armii Krajowej, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, cichociemny, ps. „Maruda”, „Kusy”, vel Bernard Słota, vel Janusz Dębicki, doktor nauk chemicznych
Okres przed wojną
Uczył się w szkole powszechnej w Bogucicach (obecnie Katowice), następnie w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. A. Mickiewicza w Katowicach, później w Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. W 1939 r. zdał egzamin dojrzałości.
Wraz z bratem Henrykiem oraz bliźniakiem Ludwikiem działał w Związku Harcerstwa Polskiego, w 1938 r. obaj bracia bliźniacy otrzymali stopień podharcmistrza.
Wraz z bratem Henrykiem oraz bliźniakiem Ludwikiem działał w Związku Harcerstwa Polskiego, w 1938 r. obaj bracia bliźniacy otrzymali stopień podharcmistrza.
Okres wojny
4 września 1939 r. wraz z poszukiwanym przez gestapo ojcem. uczestnikiem trzech Powstań Śląskich oraz braćmi Henrykiem i Ludwikiem, w grupie powstańców śląskich ewakuował się z Katowic. 7 września w trakcie bombardowania utracili kontakt z ojcem, dotarł w rejon Lublina.
Początek okupacji niemieckiej był dla rodziny Wiechułów bardzo dramatyczny, najstarszy syn Henryk został zamordowany przez gestapo, a później umarł również ojciec.
Po agresji sowieckiej na Polskę powrócił do Katowic, pod pozorem studiów kleryckich we Włoszech otrzymał niemiecki paszport dla cudzoziemców, pociągiem wraz z bratem bliźniakiem dotarł do Włoch. Po otrzymaniu paszportu polskiego w Mediolanie, 4 lutego 1940 r. przekroczył granicę włosko – francuską w Modane. 6 lutego wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w Bressuire, przydzielony do 1 kompanii saperów 2 batalionu 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od 1 maja 1940 r. (wraz z bratem Ludwikiem) w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w St. Gammes k. Angers.
Po upadku Francji 22 czerwca 1940 r. ewakuowany z Biaritz statkiem m/s „Batory”, 26 czerwca dotarł do Plymouth (Wielka Brytania), następnie od 28 czerwca w Crawford, przydzielony do służby wartowniczej (obserwacja przeciwdesantowa). Od 7 lipca 1940 r. przydzielony do 1 kompanii saperów 1 Brygady Strzelców. Od 15 grudnia w Szkole Podchorążych Saperów w Dundee, po jej ukończeniu (z szóstą lokatą) 3 maja 1941 r. awansowany na stopień kaprala podchorążego.
Ponownie przydzielony do 1 kompanii saperów 1 Brygady Strzelców, od 14 kwietnia 1943 r. dowódca rozpoznania 10 kompanii saperów.
Zgłosił się do służby w Kraju. Od 7 maja 1943 r. w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony ze specjalnością w dywersji, m.in. podczas 6 tygodniowego kursu komandosów w Szkocji, kursu walk ulicznych w Battersea (zbombardowana dzielnica Londyn), kursu spadochronowego w Leven oraz Ringway. Zaprzysiężony na rotę AK (wraz z bratem Ludwikiem) 4 sierpnia 1943 r. w Chicheley, awansowany na stopień podporucznika ze starszeństwem od 16 września 1943 r.
Zrzucony do okupowanej Polski w nocy z 16 na 17 września 1943 roku w sezonie operacyjnym „Riposta”, w operacji lotniczej „Neon 3” z samolotu Halifax BB-309 „T” (138 Dywizjon RAF). Start z lotniska RAF Tempsford, zrzut na placówkę odbiorczą „Obraz”, za ujściem Bugu i Narwi, w rejonie miejscowości Kąty – Borucza, 12 km od Tłuszcza.
Awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem od 16 września 1943 r.
Po skoku aklimatyzacja do realiów okupacyjnych w Warszawie, u konspiracyjnej ciotki Franki (Zofia Podoska).
Początkowo przydzielony do Zgrupowań Partyzanckich Cichociemnego Jana Piwnika ps. Ponury, jednak przydział nie został zrealizowany. Od listopada przydzielony jako instruktor Kedywu bazy kieleckiej „Start IV”, przygotowującej zrzut dla wzmocnienia oddziałów „Ponurego”. Przez dłuższy czas zmuszony był ukrywać się w związku z aresztowaniem dowódcy bazy, Cichociemnego Jana Rogowskiego ps. Czarka. Od 9 marca 1944 r. instruktor dywersji Inspektoratu Rejonowego Częstochowa AK, zastępca dowódcy plutonu batalionu „Tygrys” por. Mieczysława Tarchalskiego ps. Marcin, także instruktor minerski Obwodu Włoszczowa AK. Wyszkolił 17 patroli saperskich. Od lipca 1944 r. zastępca dowódcy kompanii i dowódca patrolu minerskiego, następnie dowódca patrolu saperskiego w batalionie mjr. Hipolita Świderskiego ps. Jur. Uczestniczył w akcjach bojowych, m.in. na niemiecki pociąg.
Od września 1944 r., po spotkaniu brata bliźniaka, Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechułę ps. Jeleń, przydzielony jako zastępca dowódcy kompanii i dowódca patrolu minerskiego batalionu „Tygrys” por. Mieczysława Tarchalskiego ps. Marcin, Od końca września oficer do zadań specjalnych oraz dowódca 3 plutonu (saperów) 5 kompanii Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechuły ps. Jeleń, w składzie 2 batalionu por. Antoniego Hedy ps. Szary 3 Pułku Piechoty Legionów 2 Dywizji Piechoty Legionów.
Uczestnik wielu działań bojowych, m.in. 13 września pod Trawnikami, zlikwidowania silnie umocnionego bunkra niemieckiego w nocy 16/17 września, na szlaku kolejowym Kielce – Częstochowa, natarciu 17 września wraz z 5 kompanią w rejonie wsi Szewce, podczas którego zabito 64 Niemców. Wraz z bratem Cichociemnym ppor. Ludwikiem Wiechułą ps. Jeleń, przedstawiony do odznaczenia Virtuti Militari. W nocy 27/28 września 1944 r., po dekoncentracji pułku wraz z batalionem Antoniego Hedy ps. Szary uczestnik walk z niemiecką jednostką lotniczą w rejonie miejscowości Biedaszek. 5 listopada jako dowódca plutonu wraz z 5 kompanią Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechuły ps. Jeleń uczestnik kontrataku w rejonie drogi Niekłań – Szydłowiec.
Od grudnia 1944 r. wraz z bratem Ludwikiem w ochronie radiostacji 3 Pułku Piechoty Legionów, obsługiwanej przez Cichociemnego plut. Kazimierza Śliwę ps. Strażak 2, zlokalizowanej w pomieszczeniach fabrycznych kopalni rudy „Łopata” w rejonie Chlewisk, utrzymującej łączność z Brindisi i Londynem. Awansowany na stopień porucznika, ze starszeństwem od 1 stycznia 1945 r.
9 stycznia 1945 r. na spotkaniu z bratem Ludwikiem w Kielcach, następnie w kierunku na Częstochowę i Oleszno, jako szef tamtejszego Kedywu. W związku z sowiecką ofensywą 17 stycznia, schronił się w klasztorze sióstr Nazaretanek w Częstochowie, przy ul. Dąbrowskiego 19.
Po wojnie pozostał w konspiracji, 21 stycznia spotkał się z Cichociemnym mjr. Bolesławem Jackiewiczem ps. Łabędź, szefem Oddziału III Sztabu Obszaru Zachodniego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, następnie WiN (Bydgoskie, Poznańskie, Olsztyńskie, Gdańskie), m.in. szefem Wydziału Organizacyjnego Komendy Obszaru Zachodniego WiN (I Zarząd).
Eskortował Cichociemnego mjr. Bolesława Jackiewicza ps. Łabędź oraz ppłk Wojciecha Borzobohatego ps. Wojan, od kwietnia 1945 r. szefa sztabu Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, kierowanej przez płk. dypl. Jana Rzepeckiego, na „melinę” w domu swojej matki w Katowicach, przy ul. Ludwika 35. Eskortował ich także 14 kwietnia 1945 r. w drodze do Warszawy.
Początek okupacji niemieckiej był dla rodziny Wiechułów bardzo dramatyczny, najstarszy syn Henryk został zamordowany przez gestapo, a później umarł również ojciec.
Po agresji sowieckiej na Polskę powrócił do Katowic, pod pozorem studiów kleryckich we Włoszech otrzymał niemiecki paszport dla cudzoziemców, pociągiem wraz z bratem bliźniakiem dotarł do Włoch. Po otrzymaniu paszportu polskiego w Mediolanie, 4 lutego 1940 r. przekroczył granicę włosko – francuską w Modane. 6 lutego wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w Bressuire, przydzielony do 1 kompanii saperów 2 batalionu 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od 1 maja 1940 r. (wraz z bratem Ludwikiem) w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w St. Gammes k. Angers.
Po upadku Francji 22 czerwca 1940 r. ewakuowany z Biaritz statkiem m/s „Batory”, 26 czerwca dotarł do Plymouth (Wielka Brytania), następnie od 28 czerwca w Crawford, przydzielony do służby wartowniczej (obserwacja przeciwdesantowa). Od 7 lipca 1940 r. przydzielony do 1 kompanii saperów 1 Brygady Strzelców. Od 15 grudnia w Szkole Podchorążych Saperów w Dundee, po jej ukończeniu (z szóstą lokatą) 3 maja 1941 r. awansowany na stopień kaprala podchorążego.
Ponownie przydzielony do 1 kompanii saperów 1 Brygady Strzelców, od 14 kwietnia 1943 r. dowódca rozpoznania 10 kompanii saperów.
Zgłosił się do służby w Kraju. Od 7 maja 1943 r. w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony ze specjalnością w dywersji, m.in. podczas 6 tygodniowego kursu komandosów w Szkocji, kursu walk ulicznych w Battersea (zbombardowana dzielnica Londyn), kursu spadochronowego w Leven oraz Ringway. Zaprzysiężony na rotę AK (wraz z bratem Ludwikiem) 4 sierpnia 1943 r. w Chicheley, awansowany na stopień podporucznika ze starszeństwem od 16 września 1943 r.
Zrzucony do okupowanej Polski w nocy z 16 na 17 września 1943 roku w sezonie operacyjnym „Riposta”, w operacji lotniczej „Neon 3” z samolotu Halifax BB-309 „T” (138 Dywizjon RAF). Start z lotniska RAF Tempsford, zrzut na placówkę odbiorczą „Obraz”, za ujściem Bugu i Narwi, w rejonie miejscowości Kąty – Borucza, 12 km od Tłuszcza.
Awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem od 16 września 1943 r.
Po skoku aklimatyzacja do realiów okupacyjnych w Warszawie, u konspiracyjnej ciotki Franki (Zofia Podoska).
Początkowo przydzielony do Zgrupowań Partyzanckich Cichociemnego Jana Piwnika ps. Ponury, jednak przydział nie został zrealizowany. Od listopada przydzielony jako instruktor Kedywu bazy kieleckiej „Start IV”, przygotowującej zrzut dla wzmocnienia oddziałów „Ponurego”. Przez dłuższy czas zmuszony był ukrywać się w związku z aresztowaniem dowódcy bazy, Cichociemnego Jana Rogowskiego ps. Czarka. Od 9 marca 1944 r. instruktor dywersji Inspektoratu Rejonowego Częstochowa AK, zastępca dowódcy plutonu batalionu „Tygrys” por. Mieczysława Tarchalskiego ps. Marcin, także instruktor minerski Obwodu Włoszczowa AK. Wyszkolił 17 patroli saperskich. Od lipca 1944 r. zastępca dowódcy kompanii i dowódca patrolu minerskiego, następnie dowódca patrolu saperskiego w batalionie mjr. Hipolita Świderskiego ps. Jur. Uczestniczył w akcjach bojowych, m.in. na niemiecki pociąg.
Od września 1944 r., po spotkaniu brata bliźniaka, Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechułę ps. Jeleń, przydzielony jako zastępca dowódcy kompanii i dowódca patrolu minerskiego batalionu „Tygrys” por. Mieczysława Tarchalskiego ps. Marcin, Od końca września oficer do zadań specjalnych oraz dowódca 3 plutonu (saperów) 5 kompanii Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechuły ps. Jeleń, w składzie 2 batalionu por. Antoniego Hedy ps. Szary 3 Pułku Piechoty Legionów 2 Dywizji Piechoty Legionów.
Uczestnik wielu działań bojowych, m.in. 13 września pod Trawnikami, zlikwidowania silnie umocnionego bunkra niemieckiego w nocy 16/17 września, na szlaku kolejowym Kielce – Częstochowa, natarciu 17 września wraz z 5 kompanią w rejonie wsi Szewce, podczas którego zabito 64 Niemców. Wraz z bratem Cichociemnym ppor. Ludwikiem Wiechułą ps. Jeleń, przedstawiony do odznaczenia Virtuti Militari. W nocy 27/28 września 1944 r., po dekoncentracji pułku wraz z batalionem Antoniego Hedy ps. Szary uczestnik walk z niemiecką jednostką lotniczą w rejonie miejscowości Biedaszek. 5 listopada jako dowódca plutonu wraz z 5 kompanią Cichociemnego ppor. Ludwika Wiechuły ps. Jeleń uczestnik kontrataku w rejonie drogi Niekłań – Szydłowiec.
Od grudnia 1944 r. wraz z bratem Ludwikiem w ochronie radiostacji 3 Pułku Piechoty Legionów, obsługiwanej przez Cichociemnego plut. Kazimierza Śliwę ps. Strażak 2, zlokalizowanej w pomieszczeniach fabrycznych kopalni rudy „Łopata” w rejonie Chlewisk, utrzymującej łączność z Brindisi i Londynem. Awansowany na stopień porucznika, ze starszeństwem od 1 stycznia 1945 r.
9 stycznia 1945 r. na spotkaniu z bratem Ludwikiem w Kielcach, następnie w kierunku na Częstochowę i Oleszno, jako szef tamtejszego Kedywu. W związku z sowiecką ofensywą 17 stycznia, schronił się w klasztorze sióstr Nazaretanek w Częstochowie, przy ul. Dąbrowskiego 19.
Po wojnie pozostał w konspiracji, 21 stycznia spotkał się z Cichociemnym mjr. Bolesławem Jackiewiczem ps. Łabędź, szefem Oddziału III Sztabu Obszaru Zachodniego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, następnie WiN (Bydgoskie, Poznańskie, Olsztyńskie, Gdańskie), m.in. szefem Wydziału Organizacyjnego Komendy Obszaru Zachodniego WiN (I Zarząd).
Eskortował Cichociemnego mjr. Bolesława Jackiewicza ps. Łabędź oraz ppłk Wojciecha Borzobohatego ps. Wojan, od kwietnia 1945 r. szefa sztabu Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, kierowanej przez płk. dypl. Jana Rzepeckiego, na „melinę” w domu swojej matki w Katowicach, przy ul. Ludwika 35. Eskortował ich także 14 kwietnia 1945 r. w drodze do Warszawy.
Okres po wojnie
Realizując rozkaz ppłk Wojciecha Borzobohatego ps. Wojan, 19 maja 1945 r. wyruszył w celu nawiązania kontaktów ze Sztabem Naczelnego Wodza, przez Pilzno (Czechosłowacja) dotarł do strefy amerykańskiej, następnie samolotem 23 maja dotarł do Wielkiej Brytanii, 26 maja zameldował się w Oddziale VI (Specjalnym) Sztabu Naczelnego Wodza. Spotkał się także z premierem Rządu R.P. Tomaszem Arciszewskim.
Od 25 maja 1945 r. do 6 marca 1947 r. w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, od 30 lipca 1945 r. w kompanii rezerwowej saperów w ośrodku szkoleniowym saperów.
Od 16 sierpnia podjął studia na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu w Leeds. W 1950 r. obronił doktorat w zakresie nauk chemicznych. Podjął pracę w British Ceramic Research Association.
Od 15 maja 1952 r. w Kanadzie, pracował w Dominion Tar and Chemical Company w Montrealu. Od 1945 r. w Imperial Oil Limited, Oddział ESSO Petroleum Canada w Kanadyjskim Zagłębiu Chemicznym w Sarni, Ontario.
Od 1953 r. członek Stowarzyszenia Techników Polskich w Kanadzie, założyciel oraz wielokrotny prezes Oddziału Techników w Sarni, Ontario. Działacz Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK) w Kanadzie, honorowy członek Kanadyjskiego Instytutu Energetycznego.
Od 1985 r. na emeryturze, w 1962 r. po raz pierwszy po wojnie przyjechał do Polski.
Zarządzeniem Prezydenta R.P. z 10 listopada 1990 r. awansowany do stopnia kapitana.
Prowadził bardzo aktywny tryb życia, pływał, jeździł na rowerze, odbywał codzienne marsze do 14 km. W 1995 r. doznał rozległego wylewu.
Zmarł 7 czerwca 2000 r. Pogrzeb odbył się w mieście Hamilton w prowincji Ontario w Kanadzie 12 czerwca 2000 r.
Od 25 maja 1945 r. do 6 marca 1947 r. w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, od 30 lipca 1945 r. w kompanii rezerwowej saperów w ośrodku szkoleniowym saperów.
Od 16 sierpnia podjął studia na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu w Leeds. W 1950 r. obronił doktorat w zakresie nauk chemicznych. Podjął pracę w British Ceramic Research Association.
Od 15 maja 1952 r. w Kanadzie, pracował w Dominion Tar and Chemical Company w Montrealu. Od 1945 r. w Imperial Oil Limited, Oddział ESSO Petroleum Canada w Kanadyjskim Zagłębiu Chemicznym w Sarni, Ontario.
Od 1953 r. członek Stowarzyszenia Techników Polskich w Kanadzie, założyciel oraz wielokrotny prezes Oddziału Techników w Sarni, Ontario. Działacz Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK) w Kanadzie, honorowy członek Kanadyjskiego Instytutu Energetycznego.
Od 1985 r. na emeryturze, w 1962 r. po raz pierwszy po wojnie przyjechał do Polski.
Zarządzeniem Prezydenta R.P. z 10 listopada 1990 r. awansowany do stopnia kapitana.
Prowadził bardzo aktywny tryb życia, pływał, jeździł na rowerze, odbywał codzienne marsze do 14 km. W 1995 r. doznał rozległego wylewu.
Zmarł 7 czerwca 2000 r. Pogrzeb odbył się w mieście Hamilton w prowincji Ontario w Kanadzie 12 czerwca 2000 r.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
- Medal Wojska Polskiego
- Krzyż Armii Krajowej
- Krzyż Partyzancki
- Medal Pamiątkowy Wojny 1939–45 (Francja)
- King’s Medal for Courage in the Cause of Freedom (Wielka Brytania)
- Defense Medal (Wielka Brytania)
- War Medal 1939–1945 (Wielka Brytania)
Życie rodzinne
- Syn Franciszka, górnika, uczestnika trzech Powstań Śląskich oraz Elżbiety z domu Lewan. Brat bliźniak Cichociemnego Ludwika.
- W 1949 r. zawarł związek małżeński z Margater Mary Byron (1925-1983). Mieli troje dzieci: Damiana (ur. 1950 r.) nauczyciela w szkole średniej, Marka (ur. 1953 r.) programistę komputerowego oraz Gabrielę (ur. 1955 r.) koordynatorkę akcji charytatywnej w Peru.
- Po śmierci pierwszej żony, zawarł związek małżeński po raz drugi z Mauren Rogers (ur. 1932 r.), nauczycielką języka włoskiego i francuskiego, specjalistką nauczania dzieci niepełnosprawych fizycznie oraz umysłowo.
Zdjęcia
por./kpt. Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
por./kpt. Bernard Wiechuła, Londyn 1992
Piśmiennictwo
- https://ompio.pl/wiezniowie/wiechula-ludwik/
- http://elitadywersji.org/bernard-wiechula-cichociemny/ !!!
- https://www.polskieradio.pl/287/5693/Artykul/1701357,ppor-Ludwik-Wiechula-ps-Jelen-Ignac
- https://zeszytykombatanckie.pl/cichociemni-ludwik-i-bernard-wiechulowie/ !!!
Introduction
He born on 30 July 1920 in Katowice, died on 7 June 2000 in Hamilton (Canada) – a scout, an officer of the Polish Arm Forces in the West, the Home Army (AK) and the Armed Forces Delegation for Poland, a special force paratrooper (Silent Unseen), pseudonym “Maruda”, “Kusy”, alias Bernard Słota, alias Janusz Dębicki, PhD in chemistry.
The time before the War
He attended a primary school in Bogucice (currently Katowice), then the State Lower and Higher Secondary School named after A. Mickiewicz in Katowice, then the Lower Secondary School named after Wojciech Górski in Warsaw. In 1939 he passed the leaving examination.
Together with brother Henryk and twin brother Ludwik he was in the Polish Scouting and Guiding Association (ZHP), in 1938 both twins were awarded the sub-scoutmaster rank.
The time of the War
On 4 September 1939 together with his father, a participant of three Silesian Uprisings wanted by the Gestapo, and with brothers Henryk and Ludwik, he evacuated from Katowice in a group of insurgents. On 7 September during a bombardment they lost contact with their father and reached the region of Lublin.
The beginning of the German occupation was for the Wiechuł Family very dramatic, the oldest son Henryk was murdered by the Gestapo, and then the father died too. After the Soviet invasion of Poland he came back to Katowice, under the guise of clerical studies in Italy he obtained a German passport for foreigners, he arrived to Italy with his brother by train. After he obtained a Polish passport in Milan, on 4 February 1940 he crossed the border between Italy and France in Modane. On 6 February he joined the Polish Arm Forces in Bressuire, assigned to the 1st sapper company 2nd battalion 2nd Rifle Division. From 1 May 1940 (together with brother Ludwik) in the Reserve Sapper Officer Cadet School in St. Gammes beside Angers.
After the fall of France on 22 June 1940, evacuated from Biartiz, on a ship m/s “Batory”, on 26 June he arrived to Plymouth (Great Britain), then from 28 June in Crawford, assigned to the guard duty (anti-amphibian observation). From 7 July 1940 assigned to the 1st sapper company 1st Rifle Brigade. From 15 December in the Sapper Officer Cadet School in Dundee, after graduation (with the 6th rank) on 3 May 1941 he was promoted to cadet corporal. Once more assigned to the 1st sapper company 1st Rifle Brigade, from 14 April 1943 reconnaissance commander of the 10th sapper company.
He came forward to serve in the Country. From 7 May 1943 in the 1st Independent Parachute Brigade. Trained in diversion inter alia during the 6-week ranger course in Scotland, street fighting course in Battersea (a bombarded district of London), parachute course in Leven and Ringway. Sworn upon the oath of the Home Army (together with brother Ludwik) on 4 August 1943 in Chicheley, promoted to second lieutenant with seniority from 16 September 1943. Parachuted into German-occupied Poland in the night from 16 to 17 September 1943 in the operational season “Riposta”, in the air operation “Neon 3” from the airplane Halifax BB-309 “T” (138 RAF Division). The start from the RAF airport Tempsford, airdrop to the receiving facility “Obraz”, behind the mouth of the Bug River and the Narew River, in the area of town of Kąty – Borucza, 12 km from Tłuszcz.
Promoted to second lieutenant with seniority from 16 September 1943. After the airdrop the acclimatization to the occupation realities in Warsaw in the conspiratorial aunt Franka’s (Zofia Podolska) place.
At the beginning assigned to the Partisan Group of the Silent Unseen Jan Piwnik ps. Ponury, however, the assignment was not implemented. From November assigned as an instructor of Kedyw of Kielce base “Start IV” preparing an airdrop for support of Ponury’s divisions. For a longer period of time he was made hide in connection with the arrestment of the commander of the base, Silent Unseen Jan Rogowski ps. Czarek. From 9 March 1944 – instructor of the diversion of the Home Army Regional Inspectorate Częstochowa, deputy platoon commander of the “Tygrys” battalion of lieutenant Mieczysław Tarchalski pl. Marcin, also the mine instructor of the Home Army Włoszczowa Circuit. He trained 17 sapper patrols. From July 1944 deputy company commander and mine patrol commander, then sapper patrol commander in the battalion of major Hipolit Świderski ps. Jur. He participated in fighting operations including the one aimed in a German train.
From September 1944, after meeting his twin brother, Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń, assigned as deputy company commander and mine patrol commander of the “Tygrys” battalion of lieutenant Mieczysław Tarchalski ps. Marcin. From the end of September special officer and the commander of the 3rd (sapper) platoon 5th company of Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń, composed of the 2nd battalion of lieutenant Antonii Heda ps. Szary, 3rd Legions Infantry Regiment 2nd Legions Infantry Division. Participant of many combat operations, for example on 13 September the battle of Trawniki, the elimination of the strongly entrenched German bunker in the night from 16/17 September, on the railway Kielce-Częstochowa, the attack of 17 September together with the 5th company in the area of the village of Szewce during which 64 Germans were killed. Together with brother Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń recommended for Virtuti Militari commendation. In the night from 27/28 September 1944 after the dispersal of the regiment together with the battalion of Antonii Heda ps. Szary, a participant of the battles with the German aircraft unit in the area of the town of Biedaszek. On 5 November as a platoon commander together with the 5th company of Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń a participant of the counterattack in the area of the Niekłań-Szydłowiec road.
From December 1944 together with brother Ludwik protecting the radio station of the 3rd Legions Infantry Regiment serviced by Silent Unseen master corporal Kazimierz Śliwa ps. Strażak 2, located in the factory’s buildings of the ore mine “Łopata” in the area of Chlewiska, connecting with Birndisi and Londyn. Promoted to lieutenant with seniority from 1 January 1945. On 9 January 1945 at the meeting with his brother Ludwik in Kielce, then heading Częstochowa and Oleszno, as the chief of the local Kedyw. In connection with the Soviet offensive of 17 January he sheltered in the Monastery of Sisters of the Holy Family of Nazareth in Częstochowa, at ul. Dąbrowskiego 19. After the war he stayed in conspiracy, on 21 January he met up with Silent Unseen major Bolesław Jackiewicz ps. Łabędź, chief of the 3rd Division of the Armed Forces Delegation for Poland Western Area Staff, then Freedom and Independence (Bydgoszcz, Poznań, Olsztyn, Gdańsk), including the chief of the Organisational Division of the Freedom and Independence Western Area Staff (1st Directorate).
He escorted Silent Unseen major Bolesław Jackiewicz ps. Łabędź and lieutenant colonel Wojciech Borzobohaty ps. Wojan, from April 1945 chief of the Armed Forces Delegation for Poland staff, leaded by colonel dipl. Jan Rzepecki, to the hiding spot in his mother’s house in Katowice at ul. Ludwika 35. He escorted them also on 14 April 1945 on their way to Warsaw.
The beginning of the German occupation was for the Wiechuł Family very dramatic, the oldest son Henryk was murdered by the Gestapo, and then the father died too. After the Soviet invasion of Poland he came back to Katowice, under the guise of clerical studies in Italy he obtained a German passport for foreigners, he arrived to Italy with his brother by train. After he obtained a Polish passport in Milan, on 4 February 1940 he crossed the border between Italy and France in Modane. On 6 February he joined the Polish Arm Forces in Bressuire, assigned to the 1st sapper company 2nd battalion 2nd Rifle Division. From 1 May 1940 (together with brother Ludwik) in the Reserve Sapper Officer Cadet School in St. Gammes beside Angers.
After the fall of France on 22 June 1940, evacuated from Biartiz, on a ship m/s “Batory”, on 26 June he arrived to Plymouth (Great Britain), then from 28 June in Crawford, assigned to the guard duty (anti-amphibian observation). From 7 July 1940 assigned to the 1st sapper company 1st Rifle Brigade. From 15 December in the Sapper Officer Cadet School in Dundee, after graduation (with the 6th rank) on 3 May 1941 he was promoted to cadet corporal. Once more assigned to the 1st sapper company 1st Rifle Brigade, from 14 April 1943 reconnaissance commander of the 10th sapper company.
He came forward to serve in the Country. From 7 May 1943 in the 1st Independent Parachute Brigade. Trained in diversion inter alia during the 6-week ranger course in Scotland, street fighting course in Battersea (a bombarded district of London), parachute course in Leven and Ringway. Sworn upon the oath of the Home Army (together with brother Ludwik) on 4 August 1943 in Chicheley, promoted to second lieutenant with seniority from 16 September 1943. Parachuted into German-occupied Poland in the night from 16 to 17 September 1943 in the operational season “Riposta”, in the air operation “Neon 3” from the airplane Halifax BB-309 “T” (138 RAF Division). The start from the RAF airport Tempsford, airdrop to the receiving facility “Obraz”, behind the mouth of the Bug River and the Narew River, in the area of town of Kąty – Borucza, 12 km from Tłuszcz.
Promoted to second lieutenant with seniority from 16 September 1943. After the airdrop the acclimatization to the occupation realities in Warsaw in the conspiratorial aunt Franka’s (Zofia Podolska) place.
At the beginning assigned to the Partisan Group of the Silent Unseen Jan Piwnik ps. Ponury, however, the assignment was not implemented. From November assigned as an instructor of Kedyw of Kielce base “Start IV” preparing an airdrop for support of Ponury’s divisions. For a longer period of time he was made hide in connection with the arrestment of the commander of the base, Silent Unseen Jan Rogowski ps. Czarek. From 9 March 1944 – instructor of the diversion of the Home Army Regional Inspectorate Częstochowa, deputy platoon commander of the “Tygrys” battalion of lieutenant Mieczysław Tarchalski pl. Marcin, also the mine instructor of the Home Army Włoszczowa Circuit. He trained 17 sapper patrols. From July 1944 deputy company commander and mine patrol commander, then sapper patrol commander in the battalion of major Hipolit Świderski ps. Jur. He participated in fighting operations including the one aimed in a German train.
From September 1944, after meeting his twin brother, Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń, assigned as deputy company commander and mine patrol commander of the “Tygrys” battalion of lieutenant Mieczysław Tarchalski ps. Marcin. From the end of September special officer and the commander of the 3rd (sapper) platoon 5th company of Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń, composed of the 2nd battalion of lieutenant Antonii Heda ps. Szary, 3rd Legions Infantry Regiment 2nd Legions Infantry Division. Participant of many combat operations, for example on 13 September the battle of Trawniki, the elimination of the strongly entrenched German bunker in the night from 16/17 September, on the railway Kielce-Częstochowa, the attack of 17 September together with the 5th company in the area of the village of Szewce during which 64 Germans were killed. Together with brother Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń recommended for Virtuti Militari commendation. In the night from 27/28 September 1944 after the dispersal of the regiment together with the battalion of Antonii Heda ps. Szary, a participant of the battles with the German aircraft unit in the area of the town of Biedaszek. On 5 November as a platoon commander together with the 5th company of Silent Unseen second lieutenant Ludwik Wiechuła ps. Jeleń a participant of the counterattack in the area of the Niekłań-Szydłowiec road.
From December 1944 together with brother Ludwik protecting the radio station of the 3rd Legions Infantry Regiment serviced by Silent Unseen master corporal Kazimierz Śliwa ps. Strażak 2, located in the factory’s buildings of the ore mine “Łopata” in the area of Chlewiska, connecting with Birndisi and Londyn. Promoted to lieutenant with seniority from 1 January 1945. On 9 January 1945 at the meeting with his brother Ludwik in Kielce, then heading Częstochowa and Oleszno, as the chief of the local Kedyw. In connection with the Soviet offensive of 17 January he sheltered in the Monastery of Sisters of the Holy Family of Nazareth in Częstochowa, at ul. Dąbrowskiego 19. After the war he stayed in conspiracy, on 21 January he met up with Silent Unseen major Bolesław Jackiewicz ps. Łabędź, chief of the 3rd Division of the Armed Forces Delegation for Poland Western Area Staff, then Freedom and Independence (Bydgoszcz, Poznań, Olsztyn, Gdańsk), including the chief of the Organisational Division of the Freedom and Independence Western Area Staff (1st Directorate).
He escorted Silent Unseen major Bolesław Jackiewicz ps. Łabędź and lieutenant colonel Wojciech Borzobohaty ps. Wojan, from April 1945 chief of the Armed Forces Delegation for Poland staff, leaded by colonel dipl. Jan Rzepecki, to the hiding spot in his mother’s house in Katowice at ul. Ludwika 35. He escorted them also on 14 April 1945 on their way to Warsaw.
The time after the War
Implementing the order of lieutenant colonel Wojciech Borzobohaty ps. Wojan, on 19 May 1945 he headed out to make contact with the Staff of the Commander-in-chief, through Pilzno (Czechoslovakia) he arrived to the American zone, then by plane on 23 May he reached Great Britain, on 26 May he reported to the 6th (Special) Division of the Staff of the Commander-in-chief. He also met up with the Prime Minister of the Government of the Republic of Poland Tomasz Arciszewski.
From 25 May 1945 to 6 March 1947 in Polish Arm Forces in the West, from 30 July 1945 in the reserve sapper company in the sapper training centre. From 16 August he studied in the Faculty of Chemistry of the Leeds University. In 1950 he defended his doctoral dissertation in the field of chemistry. He started a job in British Ceramic Research Association.
From 15 May 1952 in Canada he worked in Dominion Tar and Chemical Company in Montreal. From 1945 in Imperial Oil Limited, ESSO Petroleum Canada Branch in the Canadian Chemical Valley in Sarni, Ontario.
From 1953 member of the Association of Polish Engineers, founder and many times the president of the Engineers Branch in Sarni, Ontario. Activist of the Polish ex-Combatants Association in Canada, honourable member of the Canadian Energy Research Institute. From 1985 a pensioner, in 1962 for the first time after the War he came to Poland. By the decree of the President of the Republic of Poland of 10 November 1990 promoted to corporal.
He led very active lifestyle, he was swimming, cycling, walking up to 14 km. In 1995 he had a massive stroke.
He died on 7 June 2000. The funeral took place in the town Hamilton in Ontario Province in Canada on 12 June 2000.
From 25 May 1945 to 6 March 1947 in Polish Arm Forces in the West, from 30 July 1945 in the reserve sapper company in the sapper training centre. From 16 August he studied in the Faculty of Chemistry of the Leeds University. In 1950 he defended his doctoral dissertation in the field of chemistry. He started a job in British Ceramic Research Association.
From 15 May 1952 in Canada he worked in Dominion Tar and Chemical Company in Montreal. From 1945 in Imperial Oil Limited, ESSO Petroleum Canada Branch in the Canadian Chemical Valley in Sarni, Ontario.
From 1953 member of the Association of Polish Engineers, founder and many times the president of the Engineers Branch in Sarni, Ontario. Activist of the Polish ex-Combatants Association in Canada, honourable member of the Canadian Energy Research Institute. From 1985 a pensioner, in 1962 for the first time after the War he came to Poland. By the decree of the President of the Republic of Poland of 10 November 1990 promoted to corporal.
He led very active lifestyle, he was swimming, cycling, walking up to 14 km. In 1995 he had a massive stroke.
He died on 7 June 2000. The funeral took place in the town Hamilton in Ontario Province in Canada on 12 June 2000.
Orders and Distinctions
<
- Cross of Valour – fourfold
- Polish Armed Forces in the West Military Action Cross
- Polish Army Medal
- Polish Army Cross
- Partisan Cross
- 1939–1945 Commemorative war medal (France)
- King’s Medal for Courage in the Cause of Freedom (Great Britain)
- Defense Medal (Great Britain)
- War Medal 1939-1945 (Great Britain)
Family Life
- Son of Franciszek, a miner, a participant of the three Silesian Uprisings, and Elżbieta nee Lewan. The twin brother of Silent Unseen Ludwik.
- In 1949 got married with Margaret Mary Byron (1925-1983). They had three children: Damian (born on 1950), a teacher in a secondary school, Marek (born on 1953), a computer programmer, and Gabriela (born on 1955), a coordinator of an charity action in Peru.
- After the death of the first wife, he got married for the second time with Mauren Rogers (born on 1932), an Italian and French teacher, a specialist in teaching physically and mentally disabled children.
Pictures
lieutenant/captain Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
lieutenant/captain Bernard Wiechuła, London 1992
Literature
- https://ompio.pl/wiezniowie/wiechula-ludwik/
- http://elitadywersji.org/bernard-wiechula-cichociemny/ !!!
- https://www.polskieradio.pl/287/5693/Artykul/1701357,ppor-Ludwik-Wiechula-ps-Jelen-Ignac
- https://zeszytykombatanckie.pl/cichociemni-ludwik-i-bernard-wiechulowie/ !!!
Introduction
Né le 30 juillet 1920 à Katowice, décédé le 7 juin 2000 à Hamilton (Canada) – scout, officier des Forces Armées Polonaises de l’Ouest, de l’Armée de l’Intérieur, de la Délégation des Forces Armées pour Pologne, Parachutiste de nuit, nom de guerre : « Maruda », « Kusy », vel Bernard Słota, vel Janusz Dębicki, docteur en sciences chimiques
Période d’avant la guerre
Il fréquentait l’école primaire à Bogucice (actuellement Katowice), puis le Collège National et le Lycée A. Mickiewicz à Katowice, puis le Collège Wojciech Górski à Varsovie. En 1939, il a réussi à ses examens de baccalauréat. De même que son frère Henryk et son frère jumeau Ludwik, il était membre actif de l’Association du Scoutisme Polonais, en 1938, les deux frères jumeaux sont devenus titulaire du grade de sous-chef de troupe.
Période de la guerre
Le 4 septembre 1939, avec son père recherché par la Gestapo, participant à trois insurrections de Silésie, et ses frères Henryk et Ludwik, avec un groupe des insurgés silésiens, il a quitté Katowice. Le 7 septembre, lors d’un bombardement, après avoir perdu le contact avec son père, il est arrivé dans la région de Lublin.
Les débuts de l’occupation allemande étaient très dramatiques pour la famille Wiechuła. Leur fils aîné, Henryk, a été tué par la Gestapo, puis c’était leur père qui est mort.
Après l’agression soviétique en Pologne, il est revenu à Katowice. Ssous prétexte des études ecclésiastiques en Italie, il est devenu titulaire d’un passeport allemand pour les étrangers et il est arrivé en Italie en train avec son frère jumeau. Dès qu’il a reçu un passeport polonais à Milan, il a affranchi la frontière Italie-France le 4 février 1940 à Modane. Le 6 février, il a adhéré aux Forces Armées Polonaises à Bressuire, affecté à la 1ère compagnie des sapeurs du 2ème bataillon de la 2ème Division d’Infanterie Polonaise. À partir du 1 mai 1940 (avec son frère Ludwik), il fréquente l’École Supérieure des Officiers de Réserve des Sapeurs à St. Gammes près d’Angers.
Après l’armistice du 22 juin 1940 r. évacué de Biarritz en bateau m/s « Batory », le 26 juin, il est arrivé à Plymouth (Grande Bretagne), puis à partir du 28 juin, il s’est installé à Crawford, affecté au service de garde (observation dans le cadre de la défense anti-débarquement). À compter du 7 juillet 1940, affecté à la 1ère compagnie des sapeurs de la 1ère Brigade de Chasseurs. À compter du 15 décembre, il fréquente l’École des Officiers Sapeurs à Dundee, à la fin de ses études (avec le sixième résultat), il a été promu au grade de caporal aspirant le 3 mai 1941.
Affecté à nouveau à la 1ère compagnie des sapeurs de la 1ère Brigade de Chasseurs ; à compter du 14 avril 1943, chef de la reconnaissance de la 10ème compagnie des sapeurs.
Il s’est présenté pour le service en Pologne. À compter du 7 mai 1943, il fait partie de la 1ère Brigade Indépendante des Parachutistes. Il a fait un stage avec spécialité diversion, entre autres lors d’un cours de 6 semaines pour les commandos en Écosse, lors d’un cours des batailles dans les rues à Battersea (quartier de Londres bombardé), lors d’un cours pour les parachutistes à Leven et à Ringway. Il a prêté son serment sur la formule de l’AI (avec son frère Bernard) le 4 août 1943 à Chicheley, promu au grade de sous-lieutenant avec supériorité du grade à compter du 16 septembre 1943.
Il a été parachuté en Pologne sous occupation allemande dans la nuit du 16 au 17 septembre 1943 lors de la saison opératoire « Riposta » dans la cadre d’une opération aérienne « Neon 3 » depuis l’avion Halifax BB-309 « T » (138 Groupe RAF). Départ depuis l’aéroport RAF Tempsford, parachuté sur le poste de réception « Obraz », en aval des bouches de Bug et de Narew, à proximité du village Kąty – Borucza, à 12 km de Tłuszcz.
Promu au grade de sous-lieutenant avec supériorité du grade à compter du 16 septembre 1943. Une fois parachuté, l’acclimatement à la réalité de Varsovie sous l’occupation allemande chez sa tante conspiratrice Franka (Zofia Podoska).
Initialement, il a été affecté aux Régiments de Maquisards du Parachutiste de nuit Jan Piwnik, nom de guerre Ponury, toutefois son affectation n’a pas été réalisée. À compte de novembre, affecté en tant que formateur du Kedyw à la base de Kielce « Start IV » dont la tâche consistait à préparer le parachutage afin de renforcer les détachements de « Ponury ». Il était censé de rester caché à cause de l’arrestation du commandant de la base, Parachutiste de nuit Jan Rogowski, nom de guerre Czarek. À compter du 9 mars 1944, formateur de la diversion du Bureau Régional d’Inspection de Częstochowa AI, vice-commandant du peloton du bataillon « Tygrys » du lieutenant Mieczysław Tarchalski, nom de guerre Marcin, formateur de sapeurs du District de Włoszczowa AK. Il a formé 17 patrouilles de sapeurs. À compter de juillet 1944, vice-commandant de la compagnie et commandant de sapeurs, puis commandant d’une patrouille de sapeurs du bataillon du commandant Hipolit Świderski, nom de guerre Jur. Il a pris part aux actions militaires, entre autres celle d’attaque d’un train allemand.
À compter de septembre 1944, après avoir rencontré son frère jumeau, Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a été affecté à la fonction de vice-commandant de la compagnie et de commandant de la patrouille des sapeurs au bataillon « Tygrys » du lieutenant Mieczysław Tarchalski, nom de guerre Marcin, À partir de la fin de septembre, il a fait fonction d’officier pour les tâches spéciales et de commandant du 3ème peloton (sapeurs) de la 5ème compagnie du Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a fait partie du 2ème bataillon du lieutenant Antoni Heda, nom de guerre Szary du 3ème Régiment d’Infanterie Polonaise de la 2ème Division d’Infanterie Polonaise.
Participant à de multiples opérations militaires, entre autres le 13 septembre près de Trawniki, liquidation d’un bunker allemand bien fortifié dans la nuit du 16 au 17 septembre, sur un itinéraire ferroviaire Kielce – Częstochowa, dans une attaque du 17 septembre avec la 5ème compagnie à proximité du village Szewce dans laquelle 64 Allemands ont été tués. Avec son frère, Parachutiste de nuit, sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, présenté pour l’ordre du Virtuti Militari. Dans la nuit du 27 au 28 septembre 1944, après une déconcentration du régiment avec le bataillon d’Antoni Heda, nom de guerre Szary, il a pris part aux combats avec une unité aérienne allemande à proximité du village Biedaszek. Le 5 novembre, en tant que commandant du peloton, avec la 5ème compagnie du Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a pris part à une contre-attaque dans la zone de la route Niekłań – Szydłowiec.
À compter de décembre 1944, avec son frère Ludwik, il protégeait la station radio du 3ème Régiment d’Infanterie Polonaise qui était commandée par le Parachutiste de nuit chef de peloton Kazimierz Śliwa, nom de guerre Strażak 2, située dans les locaux industriels de la mine métallique « Łopata » dans la région de Chlewiska, qui permettait d’assurer une connexion avec Brindisi et Londres. Promu au grade de lieutenant, avec supériorité du grade à compter du 1er janvier 1945.
Le 9 janvier 1945, il a rencontré son frère Ludwik à Kielce, puis il s’est rendu dans la direction de Częstochowa et d’Oleszno en tant que chef du Kedyw de là-bas. Suite à une offensive soviétique du 17 janvier, il s’est réfugié au monastère des sœurs de la Sainte Famille de Nazareth à Częstochowa 19, rue Dąbrowski.
Après la guerre, il est resté dans organisation clandestine. Le 21 janvier, il a rencontré le Parachutiste de nuit commandant Bolesław Jackiewicz, nom de guerre Łabędź, chef du Détachement du IIIème état-major de la Zone Occidentale de la Délégation des Forces Armées en Pologne, puis la WiN [association Liberté et Indépendance) (voïvodies de Bydgoszcz, de Poznań, d’Olsztyn, de Gdańsk), entre autres chef de l’Unité d’Organisation du Commandement de la Zone Occidentale de la WiN (Ière Administration).
Il a escorté le Parachutiste de nuit commandant Bolesław Jackiewicz, nom de guerre Łabędź, et sous-colonel Wojciech Borzobohaty, nom de guerre Wojan, à partir d’avril 1945 chef de l’état-major de la Délégation des Forces Armées en Pologne, dirigé par le colonel diplômé Jan Rzepecki, vers la « planque » dans la maison de sa mère à Katowice, 35, rue Ludwika. Il les a escortés également le 14 avril 1945 pour aller à Varsovie.
Les débuts de l’occupation allemande étaient très dramatiques pour la famille Wiechuła. Leur fils aîné, Henryk, a été tué par la Gestapo, puis c’était leur père qui est mort.
Après l’agression soviétique en Pologne, il est revenu à Katowice. Ssous prétexte des études ecclésiastiques en Italie, il est devenu titulaire d’un passeport allemand pour les étrangers et il est arrivé en Italie en train avec son frère jumeau. Dès qu’il a reçu un passeport polonais à Milan, il a affranchi la frontière Italie-France le 4 février 1940 à Modane. Le 6 février, il a adhéré aux Forces Armées Polonaises à Bressuire, affecté à la 1ère compagnie des sapeurs du 2ème bataillon de la 2ème Division d’Infanterie Polonaise. À partir du 1 mai 1940 (avec son frère Ludwik), il fréquente l’École Supérieure des Officiers de Réserve des Sapeurs à St. Gammes près d’Angers.
Après l’armistice du 22 juin 1940 r. évacué de Biarritz en bateau m/s « Batory », le 26 juin, il est arrivé à Plymouth (Grande Bretagne), puis à partir du 28 juin, il s’est installé à Crawford, affecté au service de garde (observation dans le cadre de la défense anti-débarquement). À compter du 7 juillet 1940, affecté à la 1ère compagnie des sapeurs de la 1ère Brigade de Chasseurs. À compter du 15 décembre, il fréquente l’École des Officiers Sapeurs à Dundee, à la fin de ses études (avec le sixième résultat), il a été promu au grade de caporal aspirant le 3 mai 1941.
Affecté à nouveau à la 1ère compagnie des sapeurs de la 1ère Brigade de Chasseurs ; à compter du 14 avril 1943, chef de la reconnaissance de la 10ème compagnie des sapeurs.
Il s’est présenté pour le service en Pologne. À compter du 7 mai 1943, il fait partie de la 1ère Brigade Indépendante des Parachutistes. Il a fait un stage avec spécialité diversion, entre autres lors d’un cours de 6 semaines pour les commandos en Écosse, lors d’un cours des batailles dans les rues à Battersea (quartier de Londres bombardé), lors d’un cours pour les parachutistes à Leven et à Ringway. Il a prêté son serment sur la formule de l’AI (avec son frère Bernard) le 4 août 1943 à Chicheley, promu au grade de sous-lieutenant avec supériorité du grade à compter du 16 septembre 1943.
Il a été parachuté en Pologne sous occupation allemande dans la nuit du 16 au 17 septembre 1943 lors de la saison opératoire « Riposta » dans la cadre d’une opération aérienne « Neon 3 » depuis l’avion Halifax BB-309 « T » (138 Groupe RAF). Départ depuis l’aéroport RAF Tempsford, parachuté sur le poste de réception « Obraz », en aval des bouches de Bug et de Narew, à proximité du village Kąty – Borucza, à 12 km de Tłuszcz.
Promu au grade de sous-lieutenant avec supériorité du grade à compter du 16 septembre 1943. Une fois parachuté, l’acclimatement à la réalité de Varsovie sous l’occupation allemande chez sa tante conspiratrice Franka (Zofia Podoska).
Initialement, il a été affecté aux Régiments de Maquisards du Parachutiste de nuit Jan Piwnik, nom de guerre Ponury, toutefois son affectation n’a pas été réalisée. À compte de novembre, affecté en tant que formateur du Kedyw à la base de Kielce « Start IV » dont la tâche consistait à préparer le parachutage afin de renforcer les détachements de « Ponury ». Il était censé de rester caché à cause de l’arrestation du commandant de la base, Parachutiste de nuit Jan Rogowski, nom de guerre Czarek. À compter du 9 mars 1944, formateur de la diversion du Bureau Régional d’Inspection de Częstochowa AI, vice-commandant du peloton du bataillon « Tygrys » du lieutenant Mieczysław Tarchalski, nom de guerre Marcin, formateur de sapeurs du District de Włoszczowa AK. Il a formé 17 patrouilles de sapeurs. À compter de juillet 1944, vice-commandant de la compagnie et commandant de sapeurs, puis commandant d’une patrouille de sapeurs du bataillon du commandant Hipolit Świderski, nom de guerre Jur. Il a pris part aux actions militaires, entre autres celle d’attaque d’un train allemand.
À compter de septembre 1944, après avoir rencontré son frère jumeau, Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a été affecté à la fonction de vice-commandant de la compagnie et de commandant de la patrouille des sapeurs au bataillon « Tygrys » du lieutenant Mieczysław Tarchalski, nom de guerre Marcin, À partir de la fin de septembre, il a fait fonction d’officier pour les tâches spéciales et de commandant du 3ème peloton (sapeurs) de la 5ème compagnie du Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a fait partie du 2ème bataillon du lieutenant Antoni Heda, nom de guerre Szary du 3ème Régiment d’Infanterie Polonaise de la 2ème Division d’Infanterie Polonaise.
Participant à de multiples opérations militaires, entre autres le 13 septembre près de Trawniki, liquidation d’un bunker allemand bien fortifié dans la nuit du 16 au 17 septembre, sur un itinéraire ferroviaire Kielce – Częstochowa, dans une attaque du 17 septembre avec la 5ème compagnie à proximité du village Szewce dans laquelle 64 Allemands ont été tués. Avec son frère, Parachutiste de nuit, sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, présenté pour l’ordre du Virtuti Militari. Dans la nuit du 27 au 28 septembre 1944, après une déconcentration du régiment avec le bataillon d’Antoni Heda, nom de guerre Szary, il a pris part aux combats avec une unité aérienne allemande à proximité du village Biedaszek. Le 5 novembre, en tant que commandant du peloton, avec la 5ème compagnie du Parachutiste de nuit sous-lieutenant Ludwik Wiechuła, nom de guerre Jeleń, il a pris part à une contre-attaque dans la zone de la route Niekłań – Szydłowiec.
À compter de décembre 1944, avec son frère Ludwik, il protégeait la station radio du 3ème Régiment d’Infanterie Polonaise qui était commandée par le Parachutiste de nuit chef de peloton Kazimierz Śliwa, nom de guerre Strażak 2, située dans les locaux industriels de la mine métallique « Łopata » dans la région de Chlewiska, qui permettait d’assurer une connexion avec Brindisi et Londres. Promu au grade de lieutenant, avec supériorité du grade à compter du 1er janvier 1945.
Le 9 janvier 1945, il a rencontré son frère Ludwik à Kielce, puis il s’est rendu dans la direction de Częstochowa et d’Oleszno en tant que chef du Kedyw de là-bas. Suite à une offensive soviétique du 17 janvier, il s’est réfugié au monastère des sœurs de la Sainte Famille de Nazareth à Częstochowa 19, rue Dąbrowski.
Après la guerre, il est resté dans organisation clandestine. Le 21 janvier, il a rencontré le Parachutiste de nuit commandant Bolesław Jackiewicz, nom de guerre Łabędź, chef du Détachement du IIIème état-major de la Zone Occidentale de la Délégation des Forces Armées en Pologne, puis la WiN [association Liberté et Indépendance) (voïvodies de Bydgoszcz, de Poznań, d’Olsztyn, de Gdańsk), entre autres chef de l’Unité d’Organisation du Commandement de la Zone Occidentale de la WiN (Ière Administration).
Il a escorté le Parachutiste de nuit commandant Bolesław Jackiewicz, nom de guerre Łabędź, et sous-colonel Wojciech Borzobohaty, nom de guerre Wojan, à partir d’avril 1945 chef de l’état-major de la Délégation des Forces Armées en Pologne, dirigé par le colonel diplômé Jan Rzepecki, vers la « planque » dans la maison de sa mère à Katowice, 35, rue Ludwika. Il les a escortés également le 14 avril 1945 pour aller à Varsovie.
Période après la guerre
Dans la cadre de la réalisation d’un ordre de sous-colonel Wojciech Borzobohaty, nom de guerre Wojan, le 19 mai 1945, il est parti afin de prendre le contact avec l’État-major du Commandant en Chef, à travers Pilzno (Tchécoslovaquie), il est arrivé dans la zone américaine, puis en avion, le 23 mai, il est arrivé en Grande Bretagne, le 26 mai, il s’est présenté au VIème Détachement (spécial) de l’État-major du Commandant en Chef. Il a eu également un rendez-vous avec le premier ministre du gouvernement de la R.P. Tomasz Arciszewski.
À partir du 25 mai 1945 au 6 mars 1947, dans les Forces Armées Polonaises de l’Ouest, du 30 juillet 1945, dans une compagnie de réserve des sapeurs au sein d’un centre de formation pour sapeurs. Le 16 août, il a commencé ses études supérieures à la Faculté de Chimie à l’Université de Leeds. En 1950, il a présenté avec succès sa thèse de doctorat en sciences chimiques. Il a été embauché par British Ceramic Research Association.
Le 15 mai 1952 au Canada, il a commencé à travailler chez Dominion Tar and Chemical Company à Montréal. En 1945, il a été engagé par Imperial Oil Limited, Succursale d’ESSO Petroleum Canada dans le Bassin Chimique Canadien à Sarni, Ontario.
À partir de 1953, membre de l’Association des Techniciens Polonais au Canada, fondateur et président de la Succursale des Techniciens à Sarni, Ontario. Membre de l’Association des Anciens Combattants Polonais (SPK) au Canada, membre d’honneur de l’Institut d’Énergie Canadien. À partir de 1985, en retraite, en 1962, il est venu en Pologne pour la première fois après la guerre. Par une décision du Président de la R.P. du 10 novembre 1990, il a été promu en grade de capitaine.
Il a mené une vie très active, il nageait, faisait du vélo, faisait 14 km à pied tous les jours. En 1995, il a été frappé par un coup de sang.
Il est décédé le 7 juin 2000. Les funérailles ont eu lieu à Hamilton dans la province d’Ontario au Canada le 12 juin 2000.
À partir du 25 mai 1945 au 6 mars 1947, dans les Forces Armées Polonaises de l’Ouest, du 30 juillet 1945, dans une compagnie de réserve des sapeurs au sein d’un centre de formation pour sapeurs. Le 16 août, il a commencé ses études supérieures à la Faculté de Chimie à l’Université de Leeds. En 1950, il a présenté avec succès sa thèse de doctorat en sciences chimiques. Il a été embauché par British Ceramic Research Association.
Le 15 mai 1952 au Canada, il a commencé à travailler chez Dominion Tar and Chemical Company à Montréal. En 1945, il a été engagé par Imperial Oil Limited, Succursale d’ESSO Petroleum Canada dans le Bassin Chimique Canadien à Sarni, Ontario.
À partir de 1953, membre de l’Association des Techniciens Polonais au Canada, fondateur et président de la Succursale des Techniciens à Sarni, Ontario. Membre de l’Association des Anciens Combattants Polonais (SPK) au Canada, membre d’honneur de l’Institut d’Énergie Canadien. À partir de 1985, en retraite, en 1962, il est venu en Pologne pour la première fois après la guerre. Par une décision du Président de la R.P. du 10 novembre 1990, il a été promu en grade de capitaine.
Il a mené une vie très active, il nageait, faisait du vélo, faisait 14 km à pied tous les jours. En 1995, il a été frappé par un coup de sang.
Il est décédé le 7 juin 2000. Les funérailles ont eu lieu à Hamilton dans la province d’Ontario au Canada le 12 juin 2000.
Ordres et décorations
- Croix de la valeur – quatre fois
- Croix d’Action Militaire des Forces Armées Polonaises de l’Ouest
- Médaille des Forces Armées Polonaises
- Croix de l’Armée Intérieure
- Croix du Partisan
- Médaille commémorative française de la guerre 1939–45 (France)
- King’s Medal for Courage in the Cause of Freedom (Grande Bretagne)
- Defense Medal (Grande Bretagne)
- War Medal 1939–1945 (Grande Bretagne)
Famille
- Fils de Franciszek, mineur, participant à trois insurrections de Silésie, et d’Elżbieta née Lewan. Frère jumeau du Parachutiste de nuit Ludwika.
- En 1949, il s’est marié avec Margater Mary Byron (1925-1983). Ils ont eu trois enfants : Damian (né en 1950), enseignant à l’école secondaire, Marek (né en 1953), développeur, et Gabriela (né en 1955), coordonatrice d’une action de charité au Pérou.
- Après le décès de sa première femme, il s’est marié pour la seconde fois avec Mauren Rogers (née en 1932), enseignante des langues italienne et française, spécialiste de l’enseignement des enfants présentant un handicap physique et mental.
Photos
lieutenant/capitaine Bernard Wiechuła „Maruda”, 1992
lieutenant/capitaine Bernard Wiechuła, London 1992
Littérature
- https://ompio.pl/wiezniowie/wiechula-ludwik/
- http://elitadywersji.org/bernard-wiechula-cichociemny/ !!!
- https://www.polskieradio.pl/287/5693/Artykul/1701357,ppor-Ludwik-Wiechula-ps-Jelen-Ignac
- https://zeszytykombatanckie.pl/cichociemni-ludwik-i-bernard-wiechulowie/ !!!