It was Captain Jan Górski and Captain Maciej Kalenkiewicz who came up with the idea of parachuting well-trained conspirators to occupied Poland . They proposed it already in France at the end of 1939. However, it became possible only on the British Isles. The training of the Dark and Silent was conducted in the centers of Special Operations Management in Brighton, Chalfont and Latimer, and Inchmery and after 1942 in Audley End near Cambridge.
The most famous Dark and Silent’s training center was established in June 1941, in Largo House near Leven in Scotland. 2613 candidates volunteered to serve in occupied Poland. 606 people completed the training and 579 were chosen to jump. Their training differed depending on the specialization–counterintelligence, diversion, radiotelegraphy, document falsification. Everybody took the parachute and briefing courses.
The first airdrop to Poland took place on the night of 15 February 1941 in Dębowiec, the air operation had the cryptonym Adolphus. The last airdrop was made on 27 December 1944. In addition to jumpers, 630 tons of battle equipment was dropped: weapons, ammunition, explosives, medicine, radio stations and so on.
Two Most (Bridge) operations were also performed, during which Allied planes landed in occupied Poland. After the airdrop, the Dark and Silent were assigned by the Home Army Headquarters to different areas, where they worked in diversion, sabotage, and intelligence, and also instructed and trained.
One hundred and twelve of the 316 Dark and Silent died. Ninety one took part in the Warsaw Uprising, 18 were killed in combat.
Początki
Twórcami idei przerzutu spadochronowego do okupowanej Polski świetnie wyszkolonych konspiratorów, byli kapitanowie Jan Górski oraz Maciej Kalenkiewicz, także późniejsi "cichociemni". Swoje starania rozpoczęli już we Francji pod koniec 1939 r., jednak dopiero na Wyspach Brytyjskich, gdzie po kampanii francuskiej ewakuował się polski rząd oraz większość wojska, udało się ideę wcielić w życie.
Kluczem do powodzenia całego przedsięwzięcia było przekonanie Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych gen. Władysława Sikorskiego do konieczności zaopatrywania polskiego podziemia drogą lotniczą.
Szkolenie cichociemnych było prowadzone w ośrodkach SOE (Specjal Operations Executive – Zarząd Operacji Specjalnych, powołany w brytyjskim Ministerstwie Wojny Ekonomicznej) w Brighton, Chalfont and Latimer, Inchmery, a po roku 1942 w Audley End koło Cambridge.
Najsłynniejszy ośrodek szkolenia Cichociemnych powstał w czerwcu 1941 roku w Largo House pod Leven w Szkocji. Polscy żołnierze zaadaptowali na swoje potrzeby zaniedbany pałacowy park i w ciągu kilku tygodni przekształcili go w prawdziwą szkołę przetrwania. Między starymi rozłożystymi drzewami rozwieszono liny, trapezy zwykłe i opuszczane, huśtawki. Te wszystkie przyrządy miały przyzwyczaić do przebywania w powietrzu.
Pion operacyjny SOE składał się m.in. z poszczególnych sekcji krajowych, łączonych niekiedy w bloki. W skład bloku wschodnioeuropejskiego wchodziła sekcja polska (do spraw AK). Jej odpowiednikiem w strukturze polskich władz na uchodźstwie był Oddział VI Naczelnego Wodza.
Polska sekcja SOE kierowała przerzutem cichociemnych.
Do służby w okupowanej Polsce zgłosiło się ochotniczo 2613 kandydatów. Szkolenie prowadzone według standardów SOE i oddziałów brytyjskich komandosów ukończyło z pozytywnym wynikiem 606 osób, a do skoku skierowano 579.
Zakres szkolenia
Cichociemni nie byli szkoleni jednolicie. Inaczej wyglądało szkolenie kontrwywiadu, dywersji, radiotelegrafistów, fałszerzy dokumentów. Wspólnie odbywali kursy spadochronowy i odprawowy. Cały program obejmował cztery grupy kursów: zasadnicze, specjalnościowe, uzupełniające oraz praktyki.
Kursy zasadnicze:
kurs zaprawy dywersyjno-minerskiej, strzeleckiej i fizycznej (podstawowe szkolenie militarne)
kurs badań psychotechnicznych, prowadzony przez Anglików
kurs spadochronowy
kurs walki konspiracyjnej
kurs odprawowy (skoczek uczył się na pamięć fałszywej tożsamości, tak zwanej legendy: nazwiska, daty urodzenia, zawodu, życiorysu)
Kursy specjalnościowe:
polski kurs wywiadu
lotniczy kurs specjalny (w Londynie) – budowa i typy niemieckich samolotów
polskie kursy pancerne, przeciwpancerne, kierowców
angielski kurs pancerny na sprzęcie niemieckim
polski kurs motorowy
angielski kurs – środki łączności typu lotnik-ziemia
Zrzuty Cichociemnych
Pierwszy skok do Polski odbył się w nocy z 15 na 16 lutego 1941 roku w Dębowcu w powiecie cieszyńskim, operacja lotnicza nosiła kryptonim „Adolphus”. Ostatniego zrzutu dokonano 27 grudnia 1944 roku.
Przeprowadzono także dwie operacje „Most”, podczas których samoloty alianckie lądowały w okupowanej Polsce. Przerzucono w ten sposób 28 cywilnych kurierów (niektórzy z nich skakali z cichociemnymi), czteroosobową brytyjską misję wojskową i jednego węgierskiego radiotelegrafistę.
316 zrzuconych cichociemnych różniło się rodzajem wyszkolenia i specjalizacją poszczególnych służb. Było to 37 osób służących w wywiadzie, 50 z łączności, 24 oficerów sztabowych, 22 żołnierzy służb lotniczych, 11 instruktorów i żołnierzy pancernych, 3 osoby zajmujące się legalizacją i podrabianiem dokumentów, 169 z dywersji i partyzantki oraz 28 kurierów politycznych. Z chwilą skoku każdego żołnierza awansowano o jeden stopień.
Po przerzucie do kraju cichociemni otrzymywali przydział w Komendzie Głównej AK, kierowano ich do wszystkich okręgów, gdzie działali w dywersji i sabotażu bądź wywiadzie. Dzięki swym dużym umiejętnościom prowadzili również kursy i szkolenia z wszelkich dziedzin przydatnych w funkcjonowaniu Polskiego Państwa Podziemnego. Zajmowali miejsca wszędzie tam, gdzie potrzeba było najwyższej klasy specjalistów.
Oprócz cichociemnych i kurierów, zrzucono 630 ton sprzętu bojowego: broni, amunicji, materiałów wybuchowych, lekarstw, radiostacji itp. Sprzęt bojowy był zrzucany w specjalnych zasobnikach, natomiast pieniądze okupacyjne, które były produkowane w Anglii, w ilości 40 869 800, były zrzucone w paczkach ze spadochronem. Walutę i dewizy przewozili cichociemni w specjalnych pasach na sobie. Ogółem przywieziono 26 299 375 dolarów USA w papierach i w złocie, 1 755 funtów brytyjskich w złocie, 3 578 000 marek niemieckich.
Odpowiedzialna i niezwykle niebezpieczna służba powodowała olbrzymie straty w szeregach. Spośród 316 cichociemnych zginęło 112, 9 podczas lotu lub skoku, 94 straciło życie w walce lub zostało zamordowanych przez Gestapo, w tym 10 osób zażyło truciznę. 9 cichociemnych zostało skazanych przez sądy PRL na kary śmierci, a wyroki wykonano. Zostali następnie zrehabilitowani po odzyskaniu niepodległości. 91 cichociemnych brało udział w Powstaniu warszawskim, 18 poległo w walce.
Niektórzy z cichociemnych
Stefan Bałuk ps. „Starba”, generał brygady, fotograf i fotoreporter wojenny, oficer w plutonie „Agaton” batalionu „Pięść” zgrupowania „Radosław”
Adam Borys ps. „Pług”, „Dyrektor”, podpułkownik, organizator i dowódca oddziału „Agat” – „Pegaz” – „Parasol”, w powstaniu warszawskim dowódca batalionu „Parasol”
Jan Piwnik ps. „Ponury”, major, dowódca odcinka drugiego Wachlarza, następnie komendant Zgrupowań Partyzanckich Kedywu Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK „Ponury” stacjonujących na Wykusie, a w końcu VII batalionu 77 Pułku Piechoty AK
Bronisław Rachwał ps. „Glin”, „Róża” vel Bronisław Janczarek, kapitan, dowódca kompanii motorowej 1 pułku specjalnego, zginął w walce 2 września 1944 r., od pocisku artyleryjskiego
Jan Górski (po lewej) i Maciej Kalenkiewicz – inicjatorzy założenia jednostki cichociemnych (1941)
http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/312640,Cichociemni-byli-elita-Polski-Walczacej
Skoki ćwiczebne z wieży spadochronowej. /
http://www.nowastrategia.org.pl/wp-content/uploads/2013/09/cichociemni_1.jpg
Pomnik w Dębowcu upamiętniający pierwszy zrzut cichociemnych na terenie okupowanej Polski
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cichociemni#/media/File:POL_D%C4%99bowiec_Pomnik_Cichociemnych.JPG
Tablica w kościele św. Jacka w Warszawie, upamiętniająca poległych cichociemnych
https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Rudolf_Czaykowski#/media/File:PL_Warsaw_st_Hyacinth_church_cichociemni_commemorative_plaque.JPG
Pomnik na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie na bratniej mogile trzech „Cichociemnych”: Jerzy Mara-Meyer – pseudonim „Vis”, Wiktor Czyżewski o pseudonimie „Cap” i Norbert Horenstein – pseudonim „Andrzej”. . Zginęli razem 27 maja 1943 roku w akcji przeciwko Niemcom w Warszawie, na rogu ulic Miodowej i Długiej. http://www.gazetagazeta.com/2016/05/pomnik-cichociemnych-na-cmentarzu-brodnowskim/#prettyPhoto/0/
Pomnik w Grabowie nad Pilicą upamiętniający zrzut cichociemnych
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cichociemni#/media/File:Pomnik_w_Grabowie_nad_Pilica_-_Cichociemni.JPG
Pomnik Cichociemnych w Gliwicach
http://slask.onet.pl/gliwice-odslonieto-pomnik-cichociemnych/grv4e2
Cichociemni. Historia Bez Cenzury
Polscy bohaterowie wojenni S01E02 Cichociemni
Cichociemni. Wywalcz wolność lub zgiń
Odsłonięcie Pomnika Cichociemnych Spadochroniarzy AK 2013 10 07
Opracowanie streszczenia opisu, tłumaczenie na język angielski, nagranie w językach polskim i angielskim oraz obróbka nagrań i testowanie oprogramowania dofinansowano ze środków otrzymanych od Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w ramach zadania publicznego „Opracowanie i udostępnianie informacji multimedialnych dotyczących życiorysów żołnierzy AK i wydarzeń dotyczących Armii Krajowej z tabliczek z kodami QR”.