Żołnierze Armii Krajowej - wykładowcy i absolwenci Akademii Stomatologicznej

Jedna z nowo otwartych w 1933 r. sal w klinikach Akademii Stomatologicznej w Warszawie.
W 1920 r. powołano w Warszawie Państwowy Instytut Dentystyczny kształcący dentystów na poziomie wyższym. Instytutowi, który nie posiadał pełnych praw akademickich, patronował Wydział Lekarski UW. Kadra naukowa wydziału uzupełniała obsadę nauczycieli akademickich instytutu i była gwarancją wysokiego poziomu nauczania. W 1933 przemianowano tę uczelnię na Akademię Stomatologiczną.
Placówka mieściła się przy pl. Małachowskiego. W uczelni studiowało w roku akademickim 1937/38 około 500 osób. W klinikach Akademii Stomatologicznej w 1937 roku przyjmowano ok. 400 osób dziennie.
Od czerwca 1945 r. grono byłych pracowników podjęło trud odtworzenia Uczelni. Rektorem Akademii Stomatologicznej został prof. Marian Zeńczak. Podstawy prawne do otwarcia Uczelni uzyskano 27 grudnia 1945 r. W niewielkim lokalu odstąpionym przez GUS (ul. Narbutta 33) 6 lutego 1946 r. rozpoczęły pracę cztery kliniki, którym do dyspozycji oddano po jednym pomieszczeniu do prowadzenia dydaktyki i leczenia pacjentów oraz sekretariat uczelni.
Akademia działała do 1949 roku, kiedy została włączona jako Oddział Stomatologiczny do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1950 r. z połączenia wydzielonych z Uniwersytetu Warszawskiego Wydziałów Lekarskiego i Farmaceutycznego powstała Akademia Medyczna.