Tadeusz Świątkowski (ur. 7.02.1922 r. w Sompolnie, zm. 15.11.1992 r.), ps. „Borsuk”, podporucznik.

W 1939 r. zgłosił się jako ochotnik do 28 pp Strzelców Kaniowskich, z którym przeszedł szlak bojowy Łódż-Włodawa nad Bugiem i odwrót w kierunku oblężonej Warszawy.

Dostał się do niewoli, z której jako uczeń został wyreklamowany; wrócił do Łodzi.

W 1943 r. wcielony do 3 kompanii batalionu Łukasiński”, zorganizował drużynę.

W Powstaniu 2.08.1944 r. wziął udział w zdobywaniu PWPW, przyczyniając się do rozbicia głównej bramy rzutami granatów, co umożliwiło zdobycie Wytwórni;. Walczył na barykadach na ul. Rymarskiej, Leszno-Przejazd, w klasztorze pp. Kanoniczek i Banku Polskim; brał udział w przebijaniu się do Śródmieścia

31.08. przeszedł kanałami do Śródmieścia, 15.09. został ranny.

Po kapitulacji wywieziony do Stalagu 344 w Lamsdorf. Po wyzwoleniu powrócił do kraju.

Odznaczony Krzyżem Walecznych.