Janina Danysz-Utrata (ur. 23.05.1923 r., zm. 11.09.1995 r.), ps. „Magda”, sanitariuszka-łączniczka.

W 1939 r. jako młoda sanitariuszka pracowała w Szpitalu św. Rocha przy dr. med. gen. Witoldzie Horodyńskim.

Następnie została skontaktowana przez Szpital św. Rocha z Januszem Ganiczem, ps. „Błyskawica-Kormoran”, ówczesnym instruktorem szkolenia wojskowego z ramienia „Polski Niepodległej”. W styczniu 1940 r. wstąpiła do „Polski Niepodległej”

Została skierowana na kursy szkolenia bojowego z bronią oraz pracy łączniczki, kolporterki i sanitariuszki. Przysięgę składała w Szpitalu „Karola i Marii”, którą oprócz kapelana odbierał Zygmunt Kujawski, ps. „dr Brom”; wiosną 1942 r.

Wiosną 1942 r. przydzielona do III plutonu 3 kompanii batalionu „Łukasiński”.

W Powstaniu brała udział w walkach na Starym Mieście jako sanitariuszka na odcinkach: PWPW, Bank Polski, dom Bruna.

Po upadku Starego Miasta, ranna, przeszła z ludnością cywilną na Wolę i została umieszczona w szpitalu przy ul. Płockiej.

Po kapitulacji wyszła z Warszawy.

Jej mężem był lekarz Jerzy Danysz, ps. „Dr Piotr”.