Żołnierze Armii Krajowej – absolwenci Głównej Szkoły Policji i Szkoły Oficerskiej Policji w Warszawie
Do 1926 r. w Polsce istniały:
- Główna Szkoła Policji w Warszawie - szkoląca oficerów w turnusach 5 miesięcznych, od lipca 1927 r. mieściła się w Warszawie przy ul. Krochmalnej 56,
- Szkoły Okręgowe przy komendach okręgowych - dla posterunkowych i przodowników
- Szkoły Powiatowe - dla posterunkowych.
W 1926 r. zreformowano ten system poprzez stworzenie wykwalifikowanej kadry instruktorskiej oraz utworzenie stałych szkół: Szkoły Oficerskiej w Warszawie i Szkół dla Szeregowych w Żyrardowie, Sosnowcu i Mostach Wielkich. Przeznaczeniem Szkoły Oficerskiej było kształcenie ogołnopolicyjne kandydatów na oficerów z korpusu szeregowych, jak również nowo mianowanych oficerów Policji Państwowej przyjetych do słuzby spoza korpusu policji; najczęściej byli to żołnierze – szkolenie trwało 9 miesięcy, a szkolenie było traktowane jako wyszkolenie ogólnozawodowe wyższego stopnia.
Ponadto organizowano różnego rodzaju kursy specjalistyczne, w tym również za granicą. Uzupełnieniem wykształcenia nabywanego w szkołach była edukacja wewnętrzna w jednostkach oraz lektury pism policyjnych (np. Na posterunku, Przegląd Policyjny, Gazeta Administracji i Policji Państwowej).